محمد فاضلی -مدیر مسئول یزد امروز

در آستانه نخستين سالروز رحلت ناباورانه مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمين حاج شيخ محمدعلي صدوقي هستيم اما داغ او همچنان تازه است و پرسوز و گداز. اصولاً هنگامي كه با ضايعه‌اي دردناك مانند مرگ يكي از عزيزانمان مواجه مي‌شويم، چند راه پيش رويمان قرار مي‌گيرد. اول اينكه: شب و روز در غم نبودش فغان و شيون كنيم كه با اينكار دلمان سبك مي‌شود و متابوليسم بدن هم كمك مي‌كند كه پس از چندي آرام شده و آن را فراموش نماييم. دوم اينكه: با اين مصيبت بعنوان واقعيت از اول كنار آييم و فقط از خدا طلب آمرزش و شادي روح آن عزيز نماييم و سوم اينكه: بي‌تفاوت و معمول از كنار موضوع عبور كرده و خود را براي عبور از اين گذرگاه آماده كنيم. اما اين واكنشها براي مرگ كساني است كه حياتشان محيط محدودي را دربرمي‌گرفته لذا وقتي با مرگ علما و بزرگاني كه دايره حياتشان فراگير است روبرو مي‌شويم هيچكدام از اين سه واكنش خصوصاً نوع سوم مؤثر واقع نمي‌شود. چون همه جا نشاني از آنان در بردارد و بي‌شك مرحوم حاج شيخ محمدعلي صدوقي يكي از اينان است كه نه تنها فراموش كردنش غير ممكن است بلكه نبودنش همواره سخت است و دردناك.

بزرگمردي كه سابقه فعاليت در سه قوه (معاونت قوه قضائيه، معاونت رئيس جمهور و نمايندگي مجلس) در كارنامه داشت و 23 سال بعنوان نماينده مقام معظم رهبري و امام جمعه يزد مديريت سياسي و اجتماعي استان را مدبرانه مديريت نمود، با تواضع و متانت خاص خود همدل و همراه مردم بود و اين اخلاق كريمانه و رفتار بزرگوارانه‌اش پيوند او با مردم را ناگسستني نموده بود، عاشق انقلاب بود و ذوب در ولايت، صميمانه سخن مي‌گفت، مشفقانه نصيحت مي‌نمود و عارفانه راه نشان مي‌داد. يك روز در مورد زندگي پس از مرگ صحبت مي‌كرد. صحبتهايش آنچنان جذاب و تأثيرگذار بود كه به راحتي در عمق جان نفوذ مي‌كرد و روح انسان را جلا مي‌بخشيد. ادب، حسن خلق و مهرباني‌اش حرفهايش را نافذ نوده بود. اما افسوس كه كمتر از يك ماه بعد از آن جلسه جان به جان آفرين تسليم كرد.

فهم و درك و انديشه ديني و دانش و تجربه‌هاي سياسي و تاريخي‌اش از وي مبلغي موفق، مديري توانمند و مؤثر ساخته بود. او نماد انسان اخلاقي بود، از جاه‌طلبي تنفر داشت، از نشست و برخاست و هم‌صحبتي با مردم لذت مي‌برد، دوستدار مردم بود و همواره يار و مددكار نيازمندان، الحق كه در زمره بهترين‌ها بود، چنانكه پيامبر اسلام فرموده‌اند: «خير الناس من انفع للناس ـ بهترين مردم كساني هستند كه براي مردم سودمندترند» و او مصداق فرمايش گهربار خاتم پيامبران الهي بود. انسانهايي كه براي جامعه سودمند و نافع‌ترند، وقتي از دنيا مي‌روند خلأ وجودشان بيشتر احساس مي‌شود و غصه هجران و اندوه فقدانشان بر دلها سنگيني مي‌كند و فراموش شدني نيستند چون فراموش كردنشان با دل سازگاري ندارد.

البته استمرار الطاف مقام معظم رهبري نسبت به بيت شريف صدوقي و نعمت زعامت آيت‌الله ناصري و حضور يگانه يادگار صدوقي (محمد) در عرصه‌هاي اجتماعي و روضه محمديه التيامي بر اين مصيبت بود اما غم هجرانش همواره حاكم بر دلها خواهد بود.

و چه شايسته است كه گزيده‌اي از نوشته‌ همسر فاضله ايشان (سيده مردم خاتمي) كه درس عرفان و معرفت را در مكتب پدر (آيت‌الله خاتمي) آموخته زينت‌بخش و پايان‌آورنده اين ستون نماييم:

«...عزيزم صفات نيك تو را توان شمردنش براي من نيست، متانت، سخاوت، عزت نفس، درايت، مردم‌داري و از همه بيشتر حفظ آبروي اشخاص و سعه صدر تو بود هنگامي كه شب‌پره‌هايي كه تاب ديدن خورشيد را نداشتند شب‌نامه‌هايي عليه تو مي‌نوشتند و هزاران تهمت و افترا به تو روا مي‌داشتند و تو مي‌گفتي مي‌دانم از كجا آب مي‌خورد ولي هرگز به من كه همسرت بودم، ابراز نكردي. فقط مي‌گفتي من جوابشان را با مهرباني مي‌دهم و عقيده‌ات اين بود اگر آنها با منطق عقل و استدلال مي‌توانستند نيازي به اين جفاكاري و نارويي نبود. سكوت تو در مقابل ابلهان چه معنادار و پرخروش بود در روزگاري كه خدعه و ريا، شغل و محل كسب عده‌اي شده است.

... تو با مردم بودي و مردم با تو. مردم هيچ‌وقت دروغ نمي‌گويند و اين حقيقت روشن را در تشييع جنازه باشكوه تو كه به اذعان همه كمتر از تشييع جنازه پدر شهيدت نبود نشان دادند و علاقه‌شان با اشك‌هايي كه بر گونه‌هايشان روا بود و دست‌هايي كه براي گرفتن جنازه تو بالا مي‌رفت كاملاً نمايان بود.»

يادش گرامي                                     

نامش جاودانه

آثارش مستدام

و

يادگارانش محفوظ باد.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا